Βασίλειος Λιάκος

Γράφει ο Δημήτριος Νατσιός Η λέξη «δημοπίθηκος» είναι από την έξοχη κωμωδία του Αριστοφάνη «Βάτραχοι», η οποία γράφτηκε και διδάχτηκε τα τελευταία έτη του Πελοποννησιακού Πολέμου, εν μέσω παρακμής της ευκλεούς πόλεως των Αθηνών, η οποία κατάντησε έρμαιο ανίκανων και ανήθικων πολιτικών.   Ο στίχος -(1083-1085)- γράφει κατά λέξη: «Η πόλις ημών ανεμεστώθη δημοπιθήκων εξαπατώντων τον δήμον». Δηλαδή: «Η πόλη μας γέμισε εντελώς δημοπιθήκους, οι οποίοι εξαπατούν τον λαό».  Η λέξη δημοπίθηκος, απαντάται μόνο στο συγκεκριμένο έργο του Αριστοφάνη-«άπαξ λεγόμενον», όπως λέγεται στην γλωσσολογία- και σημαίνει «ο με τας κολακείας του απατών τον όχλον, ο απατεών», κατά το έγκυρο λεξικό «Liddel-Scott», ο αγύρτης, κατά το λεξικό του «Δημητράκου». Πριν ασχοληθούμε με τους…δημοπιθήκους, μια μικρή παρένθεση. Στους «Βατράχους» ο Αριστοφάνης, με νοσταλγική διάθεση, συγκρίνει την ποίηση των παιδικών του χρόνων, την ποίηση της ακμής και της ανατάσε

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία! Ζούμε σε ένα matrix, σε μία εικονική πραγματικότητα, φτιαγμένη και συντηρούμενη από την προπαγάνδα του “Συστήματος” που θέλει να την (και την) επιβάλλει σαν “πραγματική πραγματικότητα”… Μέσα στο “στήσιμο” αυτής της εικονικής πραγματικότητας (που σκοπό έχει να παρουσιάζει την Ολιγαρχία ως Δημοκρατία για να εξαπατά τον πολίτη σε όλα τα επίπεδα της ζωής του προκειμένου να τον λεηλατεί ασύστολα) πρωτεύοντα ρόλο για την παραπλάνηση/εξαπάτηση της κοινωνίας, έχει η διενέργεια εκλογών, καθώς η εκλογή είναι προνόμιο και χαρακτηριστικό της Δημοκρατίας. Προσέξτε, όμως, τη μικρή διαφορά μεταξύ εκλογών και “εκλογών”, που δημιουργεί τη χαώδη απόσταση μεταξύ Ολιγαρχίας και Δημοκρατίας :   • Οι εκλογές στη Δημοκρατία γίνονται για την επιλογή της Α ή της Β λύσης στο εκάστοτε πρόβλημα, ενώ οι εκλογές στην Ολιγαρχία αφορούν την ανάθεση στο Α ή στο Β πρόσωπο ή κόμμα, για τη λύση του εκάστοτε προβλήματος….. Αυτό, το να επιλέγεις ΕΣΥ Ο ΙΔΙ

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης (2/V/2019) Το καθεστώς της κυβερνώσας κομματοκρατίας που οδηγεί τη πατρίδα μας όλο και πιο βαθειά στην καταστροφή, πρέπει να ανατραπεί.   Η ανατροπή αυτή, δεν πρέπει να αργήσει, διότι κάθε μέρα που περνά, βυθίζει την πατρίδα μας όλο και πιο βαθειά στον όλεθρο της. Για να γίνει αυτή η ανατροπή, πρέπει το καθεστώς να νικηθεί κατά κράτος, σε βαθμό εξαφάνισης του. Αυτό δεν μπορεί να γίνει “εν μια νυκτί”. Θα γίνει με διαδοχικά χτυπήματα, που το καθένα θα πρέπει να είναι δυνατότερο από το προηγούμενο. Οι επικείμενες Δημοτικές εκλογές στον Δήμο Αθηναίων, προσφέρουν μία εξαιρετική ευκαιρία και πρόκληση για το πρώτο χτύπημα ενάντια σ’ αυτό το σάπιο καθεστώς, αφού η “μάχη” που θα δοθεί εκεί, δεν είναι (πρωτίστως) μία μάχη προγραμμάτων καθαριότητας, ευταξίας, κλπ, καθώς όλ’ αυτά αποτελούν πρόφαση και κάλυψη της πραγματικής μάχης που (ειδικά για το Δήμο Αθηναίων) είναι μία πολιτική μάχη συμβόλων.   Η νίκη του υποψηφίου θα πάει στο κόμμα του και ο συμβολισμός