Βασίλειος Λιάκος

  Ἀγαπητά μου παιδιά,    Μαζὶ μὲ πολλοὺς ἄλλους ἄξιους καὶ γενναίους Ἕλληνες πολεμήσαμε καὶ λευτερώσαμε τοῦτο τὸν τόπο ποὺ πατᾶτε ἐσεῖς, καὶ νὰ στοχάζεστε πὼς τὸν λευτερώσαμε γιὰ σᾶς ποὺ γεννηθήκατε σὲ πατρίδα ἐλεύθερη, γιατὶ ἐμεῖς λίγο τὴν ἀπολάψαμε, ὅτι, μόλις ἐδιώξαμε τοὺς Τούρκους, ἀρχίσαμε νὰ τρῶμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον κι ἔτσι μᾶς βρῆκαν διαιρεμένους οἱ Μπαυαροὶ καὶ μᾶς τζαλαπάτησαν.   Μὰ ὁ Θεός, τὸ ἔλεός του μεγάλο, δὲν συνερίστη τὰ κρίματά μας καὶ στέριωσε τὸ ἔθνος, ὅπου καταφανίστηκε τόσους χρόνους στὴ σκλαβιά, καὶ ἦρθε ὁ καιρὸς νὰ δικαιωθεῖ. Ὅτι τὸ δίκιο μας μᾶς το’ δινε ὁ Θεὸς καὶ τὸ χαλούσαμε ἐμεῖς. Κι ἀπ’ τὸ λίγο ποὺ δὲν προκάναμε νὰ χαλάσουμε ἐστερεώθη τὸ ἔθνος αὐτό, ποὺ ἐγέννησε κι ἐσᾶς. Ἐσεῖς τώρα μάθατε καὶ γράμματα, ὅτι σχολάσατε ἀπὸ τὶς ἀγγαρεῖες καὶ τοὺς κιντύνους καὶ κατατρεγμοὺς ἀπούχαμεν ἐμεῖς - ἐγὼ ἐμεγάλωσα ἀγράμματος, μὲ ἄσπρα τὰ μαλλιὰ ὄψιμος ἔπιασα κοντύλι στὸ χέρι μου. Καὶ τὰ γράμματα ποὺ μάθατε σᾶς δίδαξαν πὼς εἶστε Ἕλληνες καὶ Χριστιανοὶ τῆς

Ένα άρθρο που αποδομεί τήν καθεστωτική προπαγάνδα. Σχολιάζει ο  Stirlitz  στό Capital.gr Σχετικά με το μέγιστο πρόβλημα της μουσουλμανικής λαθρομετανάστευσης που κυριολεκτικά πνίγει τη χώρα επί χρόνια, ακούμε διαρκώς από κυβερνώντες, πολιτικά κόμματα και παράγοντες των τοπικών κοινωνιών να επαναλαμβάνονται μέχρι αηδίας τα ίδια χοντροκομμένα παραμύθια που δεν αντέχουν σε καμία λογική επεξεργασία και απευθύνονται μάλλον σε αφελείς ή ανίδεους: Παραμύθι Νο 1: «Η αιτία της μαζικής λαθρομετανάστευσης είναι ο πόλεμος που αναγκάζει τους ανθρώπους να φεύγουν από τις πατρίδες τους επειδή κινδυνεύει η ζωή τους». Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που τηρούν οι ελληνικές αρχές, η πλειονότητα των λαθρομεταναστών που έρχονται στη χώρα μας είναι Αφγανοί. Το Αφγανιστάν όμως βίωσε τον χειρότερο πόλεμο κατά το διάστημα 1979-88, όταν ο σοβιετικός στρατός είχε εισβάλει και κυριεύσει τη χώρα και προέβαινε σε τρομακτικά αντίποινα σε βάρος αμάχων για τον ανταρτοπόλεμο που του έκαναν οι μουτζαχε

Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ «Τόν πολιτικό ρόλο τοῦ Μασονισμοῦ πραγματοποιεῖ ἡ Λέσχη Bilderberg, πού ἔχει αἰχμαλωτίσει τήν πλειονότητα τῶν πολιτικῶν δυνάμεων» Ὁ Τεκτονισμὸς/Μασονία εἶναι ἐμβόλιμο μέγεθος στὴν ἑλληνορθόδοξη κοινωνία, ποὺ παρασιτεῖ στὸ σῶμα της, μὲ συνέπειες ὀδυνηρὲς γιὰ τὴν συνοχὴ καὶ ταυτότητά της. Τὸ σημαντικότερο: Ὁ Τεκτονισμὸς εἶναι τοκετὸς ξένων ὠδίνων, ξένος τελείως πρὸς τὴν ταυτότητα τοῦ Γένους/Ἔθνους μας, καὶ μάλιστα στὴν οὐσία του μὴ συμβατὸς μὲ αὐτήν. Ἔτσι, ἐνεργεῖ τὸν ἰδεολογικὸ διαμελισμὸ τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, κυρίως στὰ «ὑψηλότερα» κοινωνικὰ στρώματά της, συμβάλλοντας στὴ διαιώνιση καὶ τὸ βάθεμα τοῦ ἰδεολογικοῦ μας διχασμοῦ. Ἡ δράση του (ἀπὸ τὸν 18ο αἰώνα) στὸν δικό μας γεωγραφικὸ χῶρο ἐθεμελίωσε τὴν βεβαιότητα ὅτι ἡ Μασονία ταυτίζεται μὲ τὸν ἀποκρυφισμὸ καὶ τὴν σκοτεινότητα λειτουργίας καὶ ἐνέργειας, κάτι ποὺ ὑποστασιώνεται στὴ γνωστὴ στὰ Ἰόνια Νησιὰ καὶ ἀπαξιωτικὴ γιὰ κάποιον διατύπωση• «σὰν μασόνος»... Ὁ Ἑλλαδικὸς Τεκτονισμὸ

Γράφει ο Βασίλειος Λιάκος Ξημέρωσε Κυριακή. Ο Κυριάκος ξύπνησε εγκαίρως (όπως πάντα) γιά νά πάη στήν Εκκλησία. Σήμερα όμως είναι μιά ιδιαίτερη ημέρα για αυτόν. Η Εκκλησία τιμά τήν μνήμη τής Αγίας Κυριακής τής οποίας φέρει τό όνομα.Αγωνίζεται νά τήν μιμηθή, στήν ασκητικότητα, στήν πίστη, σέ όλα! Εξ άλλου αυτό είναι η πραγματική τιμή στόν άγιο: η μίμησις αυτού! Όρθρου βαθέως ήταν στόν Ιερό Ναό τής ενορίας του, σ’ αυτόν που πάντα εκκλησιάζεται, ανελλιπώς, ως ενεργό μέλος αυτής. Συμμετείχε πάση πνευματική δυνάμει στίς ακολουθίες, κοινώνησε τών Θείων καί Αχράντων Μυστηρίων καί προσευχήθηκε στόν Χριστό νά τόν φωτίση καί νά τού δώση δύναμη νά πολιτευθή ως πρωθυπουργός τής Ορθοδόξου Ελλάδος συμφώνως πρός τίς εντολές Του. Ήταν, βλέπεις, ημέρα εθνικών βουλευτικών εκλογών σήμερα στήν πολυαγαπημένη του πατρίδα Ελλάδα, καί κατά τά φαινόμενα τό κόμμα τού οποίου ηγείτο θά κέρδιζε τήν πρωτιά. Όταν έκανε απόλυση ο ιερεύς, ανεχώρησε γιά τό σπίτι του. Διάβασε τήν ειδική ευχ

Γράφει ο Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης Οι παλιοί έλεγαν ότι από τότε που βρέθηκε η συγνώμη οι άνθρωποι έγιναν γαϊδούρια. Και το έλεγαν γιατί η συγνώμη αντικατέστησε το τίμημα που ώφειλε να πληρώσει κανείς για την αδικοπραξία του. Λες μια συγνώμη και καθαρίζεις. Τζάμπα. Ενώ, η πραγματική συγνώμη συνοδεύεται υποχρεωτικώς και από τίμημα. Αν είσαι αξιωματούχος παραιτείσαι. Πολύ περισσότερο αν είσαι πρωθυπουργός. Στην αρχαία Αθήνα και Σπάρτη, που δεν είχε ακόμα βρεθεί η συγνώμη, ο αδικοπράττων ζητούσε έλεος. Δηλαδή, να μειωθούν οι επιπτώσεις από την πράξη του. Όχι να μην έχει επιπτώσεις. Η έννοια του αδικήματος χωρίς τίμημα ήταν αδιανόητη. Όχι από σκληρότητα. Αλλά, από καθήκον δικαιοσύνης έναντι εκείνων που δεν αδικούσαν. Τόσο απλά. Αυτό το καθήκον απέναντι σε εκείνους που ακολουθούν τους κανόνες της Δημοκρατίας και της ισονομίας , είναι άγνωστο στη σύγχρονη Ελλάδα. Αλλά, και σε εκείνους, που κομπορρημονούν ότι είναι η προσωποποίη